’s Nuchtens, in benevelde stoat,

tusn land en emel, tusn woord en doad.

De nevel rolt langst heuvel en beke,

en ‘t voolk begint were an zin weke.

Moar ik, ik voole overools tussenin.

‘k Voole olsan deur de mande

en ‘k meuge nieverst nie mji binn

Gin katte die zoe kiekn, ol ak bitjes in min andn,

zelfs de mèreloane zingt nie woa dakik nu zi beland.

Ik kieke rond, en iederjin kiekt nere.

’t Is van “kiekt noa nandern, nandern is doa were!”

Ginnen akster zoe mie skoepn,

ol stonnek ier te blinkn

Zelfs de mèreloane wil nie voe mie zingn.

Alabadine deur de nacht

komdje azwo kji twuk tegen

De jinne gezegend me moeders pracht

den andern van ‘n oamer geslegen

Verloren zeuns, ontsnapte voaders

en de jiwwige jonkman

Oazen en keuns, muorden en doaders

die minsen kunn der twa van

En ze goan, ja ze goan

Alabadine

Alabadine deur de nacht

ool d’alwoojzn zin ommekji kapot

Moa tzit niemand thus te wachtn

dus die keelkes weirdn neirstig gesmot

Met ambachtelijke trappisten

blond, amber en brun

goan de nachtelijke escapisten

ip zoek achter ‘t zop onder ‘t skum

En ze goan, ja ze goan

Alabadine

Alabadine deur de nacht

met de ridders van de stroate

Gulden droaken met man en macht

trotseren ze van ‘s oavonds loate

Moa ‘t vat is of, van ‘t is niemjir illig

Sint-Matthias en Sint-Arnoldus

Ze waggeln oarme in oarme

en de netebuk voert ze noar us

En ze goan, ja ze goan

Alabadine

‘k Ligge in min kaf met de lattestuors noar benee’n

in min sarzen gekruld, kgoa nie ipstoan - ke gin reedn

Nink, vandoage doe ‘k nie mee

Ke genoeg gemuost, getsjoold, en liters nafte veree’n

En liters mjir verzoopn, moa dienen tid is verre verleedn

Nink, vandoage doe ‘k nie mee

En ool daje zegt, ‘t is ool wel voe mie

Moa vroag mie niet oeda ‘t komt

En ool daje vroagt, moa voe mie moet et niet

En vroag mie nie waarom

‘k Ben ‘t kaboal van min reveille van gistern nuchtend nog nie vergeetn

dus eik ze preventief deur de rutte gesmeetn

Nink vandoage doe ‘k nie mee

‘t E nog leevn in mie gezeetn, moa tis toch wel ol lange geleedn

Ze zegn: “Vint, weirt joe nekji!” moa van ool da weirn kriegdje ‘t speen

Nink vandoage doe ‘k nie mee

En ool danze zegn - ewel, danze moa doen

‘t Goa wok wel goan me ne man min

En ‘t mag zin wukda ‘t wilt, moa ik kruppe nie in min skoen

‘k E gin goeste, doe gin moeite, ‘t zit er nie in

En ool daje zegt, ‘t is ool wel voe mie

Moa vroag mie niet oeda ‘t komt

En ool daje vroagt, moa voe mie moet et niet

En vroag mie nie waarom

Vindt gie mie moa luzzig, vindt gie mie moa soai

vandoage zi ‘k nen kluzenoare, dus ‘k goa ‘k ik mie nog ekji droain

En ‘k uore joe ol peizen: “Moar allé?”

Nink, vandoage doe ‘k nie mee